canım yanmaz dersin,
tepetaklak olursun.
unutmam dersin,
bir bakmışsın yerini değiştirmişsin.
bulamazsın.
bulduğunda da anlamazsın,
değerini kaybedersin.
tat almaz olur dilin damağın,
yanarsın aslında hiç olmayan bir acıyla.
ya da aslında hep oradadır da,
ulaşamazsın aradığına.
destan olur aklındakiler de,
dökemezsin sözcüklere.
çünkü bilirsin en büyük acılar anlatılmaz dışarıya.
saklarsın kendinden bile,
sevmek istersin de sevemezsin.
dualar edersin ama haykıramazsın boşluğa.
dudakların düğümlenir de susamazsın bir yandan.
kulakların çınlar,
fark edemezsin.
canım daha acımaz dersin de,
kuklalar bile körükler içerideki yangını.
duymaz olursun ama,
anlayamazsın.
çığlık atmak istersin sonra adına,
karabasan dersin.
unuturum belki dersin de,
derin yaralar unutturmaz asla.
dans etmek istersin de yorgun düşersin.
ağrı saplanır kalbine,
kalkamazsın yerinden.
yakar durur hiç yoktan.
olmaz dersin de oluverir bir anda.
duramazsın.
karar veremezsin ama,
aslında çoktan ilerlemiştir gemi.
el sallarsın arkasından ama görmez.
görmek istemez belki ama,
aklı kalır.
unutulmak istemez,
yine de ağlar...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder