hasadını toplarken son yağmurların,
yalnızlığımla dertleştik.
kararını verdi son gemi kalkarken,
bir daha dönmeyeceğinin...
gümüş bir yüz hayal ettik,
karanlığın içinde.
parlıyordu bazı yerler,
gözlerinin olması gereken yerde.
tahtasını çakarken son gidenlerin,
yalnızlığımla dertleştik.
dedi ki,
bu yoldan bir daha rüzgar esmez.
bitirdik cebimizde kalan son sigaraları,
bitirdik son liraları.
bitirdik ne varsa içimizde son kalan,
nereye gidiyorsun diye sordu kalkarken.
siyah bir el hayal ettik,
güneşten uzanan.
o kadar parlaktı ki,
gözümüzü aldı, bakamadık...
tanelerini toplarken ağaçların,
birlikte ağladık dökülen yapraklara.
yerlerde aradık kaybolan incileri,
kalbimizden gelip gözlerimizden akan.
danslar ettik çılgınca, sanki yarın yokmuş gibi.
şarkılar söyledik sesimiz birbirine karıştı, sanki bir kişiymiş gibi.
bekledik belki bir umut kalmıştır diye,
giden çoktan gitmişti halbuki...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder