ateşe yakın (ş.f)

ilk defa bişi çizdim ki.

dertlerimiz sadece oyunlarda kalsa keşke... çocuklar gibi...

sendin hep ...

bir mum yaktım
seni andım
biraz tütsüyle biraz şarap
seni sadece özledim
sense erkenden gittin
en son duyduğum melodiydin
en son tattığım aş
biraz sigara biraz bira
şimdi hayat bu kadar

göründüğü gibi hayat. ne eksiği ne fazlası....

sponginator

güldüm.
belki de o kadar komik değildi aslında söylediği şey. ama yine de ben o kadar çok güldüm ki o da komik olmasada benim gülmeme gülmeye başlamıştı.
sevdim, fazlasıyla. elini her tutuşumda mutluluğun fotoğrafları canlandı gözümde. sanki ilk defa çikolata yiyormuşum gibiydi...
aşk koydum adını. içini doldurdu. ruh dedi.
kelimelerle anlatamadık kendimizi. fotoğraflar bile yetmedi bana. sessizliğe gömülüyoruz bakışmalarımızın her çarpışmasında. seviyorum. hissediyorum...

Eski - Şebnem Ferah

Eski bir şiir
Eski bir hikaye
Eski bir eski
Var aklımda

Herkes hayattaydı
Bildiğim herkes
Hiç korku yoktu
Yoktu aklımda

Eski bir kitap
Eskimiş resimler
Eski bir şarkı
Var aklımda

Sevdiğim birin
Hiç kaybetmemiştim
Kaybetmek yoktu
Yoktu aklımda

Sıradan basit bir günün uğruna
Hiç dua etmemiş hiç yalvarmamıştım

Sen nasıl başardın
Yüz yıllık ağaç gibisin
Nasıl böyle kaldın
Yürürken eskimeyen eskisede değerlenen

Sen nasıl başardın
Yüz yıllık ağaç gibisin
Nasıl böyle kaldın
Yoksa sende sadece öyle duranlardan mısın

Eski bir oyun
Eski bir sokakta
Eski bir hırka
Var omzunda

Aşka inanırdım
Her hücremle
Hiç bir yük yoktu
Yoktu omzumda

Sıradan güzel bir günün uğruna
Hiç dua etmemiş henüz yalvarmamıştım

Sen nasıl başardın
Yüz yıllık ağaç gibisin
Nasıl böyle kaldın
Yürürken eskimeyen eskisede değerlenen