“- Peki yalan mıydı bunca şey?
- Neden bahsettiğini anlamıyorum.
- Ben seni çok iyi anlıyorum ama.
- Ne demeye getiriyorsun?
- Sana son kez soruyorum. Yalan mıydı sevgin?
- Hiçbir zaman aşk yalana karışmaz!
- Yalan söylüyorsun!
- Peki, duymak istediğin ne söyler misin?
- Yalan söylediğini itiraf etmen.
- Peki, yalan söyledim.
- Bak sonunda dediğime geldin işte.
- Ben sadece duymak istediğini söyledim.
- Neymiş benim duymak istediğim?
- Gerçekler?
- Gerçekleri duydum yeterince. Ben yalanını itiraf et,
- Yeter artık! Ne saçmalıyorsun?
- Bir de saçmalıyor olduk! Süper !
- Yalan mıydı sevgin diyorsun,
- Evet, diyorum çünkü yalanmış!
- Hayır değildi!
- Ama kendin söyledin. Peki, yalan söyledim diye!
- Duymak istediğini söyledim.
- Benim duymak istediğim, gerçekler!
- Gerçeği söylediğimde inanmıyorsun.
- O yüzden yalan söyleme gereği duyuyorsun?
- Laf kalabalığı yapma! Ben sadece,
- Sen sadece yalan söylüyorsun.
- Hayır söylemiyorum, sevgim yalan değil!
- Ama az önce yalan söyledim dedin.
- Onu söylerken yalan söyledim.
- Neden yalan söylüyorsun? Bak bi’ açığını daha,
- Ben duymak istediğini söyledim !
- Sana söyledim, ben gerçekleri,
- Gerçek şu ki: Seni seviyorum!
- Yalan söyleme!”
not: devamı var dersem ağlar mısınız :P
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder