gecenin karanlığında yok olmuş gibi sesim.
ıssız ve karamsarım ben.
gün ışığında körelmiş gibi gözlerim.
yorgun ve umutsuzum ben.
terkedilmiş bir evin penceresinde oturuyorum şimdi.
yalvarır gibi bakan gözlerim, birşey söylemeye cesareti olmayan dudaklarımla...
gecenin sessizliğinde kaybolmuş gibi sesim.
bitkin ve çirkinim ben.
günün ortasında delirmiş gibi beynim.
acımasız ve kederliyim ben.
köhne bir ahşap evin çatısındayım şimdi.
kulağımda eski bir melodi, dudaklarımdan dökülürken sözleri..
"yalnızlar anlar beni her halimi, sevdiğimi..."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder