yağmur yağarken ormanda yürüdüğümü hayal ettim. uçan kuşların kanat sesleri yağmur damlalarının yere ve yapraklara çarpış sesleri... ama o an tek düşündüğüm sevmekti... belki bu beton yığınlarına geri dönmemin sebebide sevdiğim insanlardı... belki değerdi, belki değmez...
sabahın ilk saatlerinde deniz kıyısında koştuğumu hayal ettim. denizin dalgaları, kıyıya vuruşu... tertemiz kumsal... güneş henüz yeni göz kırpmaya başladığı için etrafta bir serinlik... gözlerimi kapatıp kumsala uzandığımı hayal ettim. ama o an düşündüğüm şeyler vardı. hayat gibi... gerçekler gibi... bu yere geri döndüğüm için kendimden nefret bile edebilirim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder